Altijd in beweging

De berichtjes van Eveline waren heftig maar serieus, het ging absoluut niet goed met Erwin, nadat hij op donderdag 30 oktober tijdens zijn werk werd getroffen door een hartstilstand. Gespannen hielden wij die berichtjes waarin Eveline ons  persoonlijk informeerde over de toestand van haar lief, in de gaten.. Hoop doet tenslotte leven.  Het hele koor hield haar adem in, hopende op een Gods wonder.

Op maandag 3 november werd voor iedereen duidelijk dat “onze” Erwin niet meer wakker zou worden. Wat een emoties dit nieuws los maakte is met geen pen te beschrijven en ook niet in woorden te vangen.

Carolien had telefonisch contact met Eveline, die bij Erwin in het ziekenhuis verbleef, en de mooiste nabijheid gaf aan haar lieve schat.. die één dezer dagen het leven los moest gaan laten.

Haar wens was om twee nummers voor Erwin op te nemen die ze dan kon laten horen.
Hoe ongelofelijk lief is het dat je je kunt bedenken dat het popkoor op dat moment misschien een klein beetje troost zou kunnen bieden in deze heftige tijd.
‘You’ve got a friend’ en ‘Don’t give up’, was haar toepasselijke keuze.

Het koor was van slag iedereen zocht troost bij elkaar, in plaats van repeteren zat iedereen er verslagen bij!  Onbegrip voerde de boventoon.. Erwin en Eveline waren zo’n lief, leuk en sprankelend koppel, hij zo rustig, zij zo’n vrolijke energie met een innemende lach en een altijd positieve inslag!
Het beeld dat ze even naar Erwin rende om hem een kusje te geven zal voor niemand vreemd zijn.

De bereidheid om de nummers op te nemen was daarom enorm groot.
Mensen spraken mooie woorden, de urgentie om alles te laten wijken voor dit verdrietige nieuws was vanzelfsprekend.
Aangeslagen maar vol power voor Erwin zongen we, verbonden met elkaar door het verschrikkelijke bericht en verbonden door de muziek!
Muziek is de aan-knop voor emotie..

Op woensdag  5 november is Erwin, zo schreef Eveline, heel rustig in haar armen overleden. En toen was het stil…

Het koor kwam in de regelmodes, er werd van alles gemaakt en geregeld. Carolien sprak het koor toe, stak daarbij twee kaarsen aan die bij het Rouwstuk van Erwin gedurende de repetitie hebben gebrand.
We hielden respectvol een minuut stilte. alles stond in het teken van de komende uitvaart.
Eveline verscheen zelf ook nog even in het dorpshuis, waar ze geknuffeld werd en juist troostende woorden naar ons uitsprak!

In onze aller vrolijkste kleding, gekozen vanuit het gedachtengoed van Erwin, wat in contrast stond met de gebeurtenis, waren wij onderdeel van een prachtige kerkdienst, waarbij je eigenlijk Erwin nog beter hebt mogen leren kennen!

Zijn Familie, zijn meiden, haar kids, zijn lief en onze Anita, die de uitvaart leidde, spraken allemaal mooie liefdevolle woorden.
We zijn als koor nog nooit zo verbonden geweest, maar ook nog nooit zo verdrietig!
Wij kunnen dat heel goed blijkt.

Eveline, de familie, zijn meisjes en haar kids moeten door, ze moeten straks de draad van het leven weer op gaan pakken, hoe ze dit moeten doen is nog de vraag.
Ook wij als koor moeten door, misschien is het opnemen van ‘You’ve got a Friend’ in ons repertoire wel een heel mooi eerbetoon aan Erwin!

We wensen Eveline heel veel sterkte toe de komende tijd.

Een knuffel voor je tranen
Een knuffel voor gemis
Een knuffel vol met liefs en troost
Omdat het soms zo moeilijk is.

Zingen verbind🎶🎵